Het is ook mogelijk dat je er niet van houdt: van de Ruysdaalse luchten, de ijle populieren en het loeiend vee. Dat prachtige Hollandse landschap waarin nooit iets gebeurt behalve geboorte en dood. Betje, bijvoorbeeld, verveelt zich te pletter. Moe spreekt in spreekwoorden, Pa klaagt over het weer: het zijn vaste waarden in haar leven. Tot er beweging komt in die stationaire wereld en de gebeurtenissen een wending nemen die niemand had kunnen voorspellen. Het land is een roman over bekrompenheid en religieuze verstikking, oud-Hollandse folklore en kalverliefde. Met dit boek bevestigt Aukelien Weverling dat ze een bijzondere stem in de Nederlandse literatuur is.