Schuwde Guy Leclercq zich aanvankelijk niet om aan zijn schilderijen een narratieve inhoud toe te kennen, vaak met citaten ontleend aan tribale culturen en symbolen uit de etnografie, vanaf 1990 is daarvan nog weinig van te merken. In zijn meest recente creaties beperkt de kunstenaar zich vaak tot een geometrisch geïnspireerd vormenarsenaal, dat doorgaans wordt ondersteund door een rudimentair kleurenpalet van zwarte, grijze en witte tonen. De compositievlakken zijngeenszins egaal maar opgebouwd met onderlagen waardoor ze licht gaan vibreren.