In de literatuur van de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw werd volop geëxperimenteerd met het genre van het dagboek. In het kielzog van de nouveau roman (die de klassieke roman op de helling zette), week dat zogenaamde 'nouveau journal' af van het traditionele schrijversdagboek en ondermijnde het de klassieke definities ervan. Matthieu Sergier schrijft met dit boek een toegankelijke en bruikbare inleiding op de studie van het dagboek in het algemeen, maar in het bijzonder op het experimentele dagboek, dat aan de haal gaat met onze klassieke ervaring van tijd.